نوروزانه: هزار نرگس زرین

چو ابر نعره‌زنان شد ترانه‌اش نوروز
جهان دوباره جوان شد جوانه‌اش نوروز

شکوفه خنده‌زنان شد چو پسته بر سر شاخ
درخت جامه‌دران شد ترانه‌اش نوروز

چو پلک خاک برآمد ز خواب سرد زمین
بهار شعله‌کشان شد زبانه‌اش نوروز

بخفت عربده‌کش تندباد توفنده
نسیم عطردمان شد دمانه‌اش نوروز

چو بال بادخورکها نشست بر تنِ باد
زمین دوباره روان شد به خانه‌اش نوروز

هزار نرگس زرین چو سکه بر تن دشت
عقابِ دشت، شهنشه، خزانه‌اش نوروز

زمین چو سبزقبا شد هوا چو قرقاول
پَرَش چکاوک و سار آشیانه‌اش نوروز

شکوفه سرخوش و لرزان از عشق‌بازیِ باد
هَزار مست و غزلخوان چغانه‌اش نوروز

خنک نسیم بهاری به لاله‌زار وزید
چمن چو موج خرامان تنانه‌اش نوروز

درشتخویْ زمستان ز رزم مردانه
به بزم مهر بیامد، زنانه‌اش نوروز

به تارهای کشیده بر آسمان بهار
خوشا کمانچه‌ی باران کمانه‌اش نوروز

برقص و پای بکوبان غزل بخوان #بلبل
بکوب و دست برقصان بهانه‌اش نوروز

-مسعود بُربُر