مسعود بُربُر Masoud Borbor

چو پلک خاک برآمد ز خواب سرد زمین بهار شعله‌کشان شد زبانه‌اش نوروز به تارهای کشیده بر آسمان بهار خوشا کمانچه‌ی باران کمانه‌اش #نوروز   -خانه روحانی برزُک عکس از لادن امینی

می‌دوند خرامان و سرخوش، نفس‌زنان، از دشت به شیبِ تپه و از فرودِ تپه به دشت، سم‌کوبان بر علفزاران و یله در میانه‌ی خاک و آفتاب. تپشِ تندِ دلی، دانه‌ی عرقِ بر ابرو نشسته را می‌لرزانٙد و دٙم بر نمی‌آوٙرٙد: نه نگاهِ به کمین نشسته پشت دوربین و نه انگشتِ آرمیده بر ماشه کلیکِ کوچک در همه‌ی دشت طنین انداز ...

من و دوستانم امشب به #قاشق‌زنی می‌رویم! شما هم بیایید #چهارشنبه‌سوری

گزارشم در تیتر یک امروز خبرگزاری مهر: وضعیت تالاب‌های کشور در سالی که گذشت؛ چشم‌انداز پریشان تالاب‌های ایران/فرصت نجات را از دست ندهیم خبرگزاری مهر، گروه جامعه- مسعود بُربُر: آبی کم‌عمق، با نیزارهایی که محل لانه‌گذاری پرندگان است و سروصدای یک‌ریز انواع حشرات که با آواز گاه‌گاه پرندگان زینت می‌یابد. در سکوت اگر به تالاب نزدیک شوی، پرنده‌ای بزرگ را ...

برخی لحظه‌ها خود زندگی است، مثل روزمره‌های همیشگی از آینده به گذشته تبدیل نمی‌شود، همیشه اکنون می‌ماند، اکنون زنده و ناب، که در گستره‌ی فراخِ زمان گسترده شده است. Some momentsb are the life itself! Unlike the daily routines that convert future to past, they always remain present, the pure and alive present which is rolled out on the wide ...

هر صبح بیدار می‌شوم، به آنچه میان ما رفته و به دیروز و فردا می‌نگرم، کسی اشک‌های مرا نمی‌بیند، پاهایم در زمین بند است و توان رفتن ندارم: من برای تو می‌میرم I wake up every morning looking back to what has happened between us, to yesterday and tomorrowAnd there’s no one here, to hear my tears falling,I am stuck ...