خانه > ایران زمین > دیگر آفتاب را نخواهی دید

دیگر آفتاب را نخواهی دید

من‌هایی بر زمین افتاده، ساختمان‌هایی فرو ریخته‌اند. دودها تمام شده‌اند، دوده‌ها آرام می‌گیرند. سنگین  و خاکستری است هوا، خیل سپاهیان، نه، اینها تازه پیش‌قراولانند، بر جنازه‌های ملاحده و بت پرستان و خائنان پای می‌گذارند. مرده شویخانه‌ها سرد  و خالی است. صدای همهمه‌ای، کوبش سم اسبانی و زنگوله رمگانی از جایی دور نزدیک می‌شود. پیش قراولان به صف پیش می‌روند. دیوانه‌ای خلاف سوی آنان، از میانشان گام بر می‌دارد. نگاه کن با خویشتن چه کرده‌اند. نگاه کن چه بر سر خویشتن آورده‌اند. دیوانه خلاف سوی پیش قراولان گام بر می‌دارد. با خویشتن زمزمه می‌کند. رو به خویش فریاد می‌کشد. بذرها! ای بذرهای کاشته! اگر زود بر نخیزید، این تله را به کناری نیافکنید، اگر این دام را به سویی رها نکنید، از زیر این آوار نخواهید رست. دیگر آفتاب را نخواهی دید.

پاسخ بدهید

ایمیلتان منتشر نمیشود

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

رفتن به بالا