مسعود بُربُر Masoud Borbor
نگاره: برفِ سبک، بر تن سنگها و شاخهها ذره ذره آب میشد. آسمان آبیتر بود، و زمین نفس میکشید: تهران تازه تن سبک کرده بود…Light snow, was melting slowly on the body of rocks and trees. The sky was bluer, and the earth was breathing: Tehran, had just lighten it's body
