ولنتاین عشق و انتخابات

این یادداشت پیش از انتخابات مجلس هفتم در روزنامه بامداد منتشر شد که در آن وضعیت انتخابات با تبیین شرایط روز ولنتاین به کنایه بیان شده است.

هماغوشی بی پرده ی عشق و قدرت شاید در چنین ملغمه ی متشتت انتخاباتی شگفت نباشد اما بالذات سوژه ی جالبی برای نوشتن است خاصه در چنین انتخاباتی. ولنتاین را میعاد عاشقان اگر بنامیم روزی است که باید نشان از همبستگی و یگانگی و وفای قلبی عشاق داشته باشد، از هر دو سو و در هر دو قلب: روزی که آنچه در دست عاشقان مبادله می شو د نه هدیه و کادو بلکه یادگاری باشد حقیقی و جاودانه .

 چهاردهم فوریه، ۲۵ بهمن ماه امسال، ولنتاین بود و شش روز پس از آن اول اسفند یا ۲۰ فوریه انتخابات مجلس است. روزی که ملت باید همبستگی خود را با قدرت حاکم اثبات کند و با مشت محکم به دهان استکبار کوبیدن وفاداری خود رابه نظام نشان دهد. و روزی است که قدرت با فرو پذیرش بن مایه های ملت در لایه های پارلمانی خود، که از لایه های بیرونی ـ درونی حاکمیت به حساب می آید، مردمی بودنش را باز تثبیت کند.  رابطه ای دو سویه که ناهمسان با روابط عاشقانه ولنتاین نیست. رابطه ای ایده آل، آرمانگرایانه و رمانتیک، اگر آنچنان که باید باشد بماند. چنین همسانی را آنگاه هماغوشی خواندم که صفحه نخست کارت تبلیغاتی ۱۸ نامزد انتخابات از سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران، سازمان دانشجویی و جوانان حزب همبستگی، و ساز مان دانشجویی حزب اسلامی کار به تبر یک روز ولنتاین اختصاص یافت با نقش قلبی بزرگ و قرمز در میان صفحه ای صورتی که شاید کم ا زکارت ولنتاین هالمارک نداشت، هر چند که ترکیب دلنشین و منسجم صفحات درونی هالمارک هیچ تشابهی به ترکیب مه آلود و متشتت نامزدهای کارت ولنتاین انتخابات نداشت.

شاید همخونی خاص ولنتاین امسال با انتخابات مجلس این دوره را باید در آن جست که این روزها عشق ها پوشالی است، کسی با کسی همبستگی و وفاداری نمی جوید و کادو های ولنتاین از روی وظیفه و رو در بایستی و تجمل است. ولنتاین امسال رابطه ای یکسویه بیش نبود.