مسعود بُربُر Masoud Borbor

هِی هِی هِی هِِی .آرپاستنال دلاویز .اُسیدی ما رو؟ اِ پلتو سوریاماناسب. هلا تمام همه عاشقانِ خواب ذر مَهبَنگ، نوریده در سَما. هِلاو هِلاو هلاو… اَه: پلانت هوف!

مطلب جالبی دیدم در وبلاگ هاجر که کپی می کنم بخوانید: سه شنبه ۸ بهمن ماه ۸۱ آیا “آنتوان دو سن تگزوپه ری” آمرزیده خواهد شد؟ آیا “ولفگانگ آمادئوس موتزارت” آمرزیده خواهد شد؟ آیا “کِرت کوبین” آمرزیده خواهد شد؟ آیا “یوهان ولفگانگ فون گوته” آمرزیده خواهد شد؟ آیا “دانته آلیگیری” آمرزیده خواهد شد؟ آیا… این کافرانِ کُه-آیین؟! مساله: هنر چه ...

خیال های پوسیده. صندلی های خیس. خورشید های گور به گور شده ی مفلوک. تا همین الآن خواب ندیده ای؟ دِ ، بیا. صدای خاک می دهد. هستی؟ پات را از توی تناول رد کن، شکم ت پاره می شود. آجر!

از حنیف خوب شعری خواندم که همچنان در تکاپوست، و می خواهم که همیشه باشد. برای حنیف خوب است، بخوانید: هست ، نیست… اما عباس خوب م که مدت ها بود نخوانده بودم ش هم امروز حرف ها داشت برای آن چه مقتضای اوست و مقتضای بسیاری از ما . مثل همیشه اگزیستانسیالیسم در ذات کلمه هاش در وجودش است ...

یادداشت دی شب م را این جا باز می نویسم: رکوییم موتسارت را گوش می کنم. خداست… «Wolfie…» اجرای کامل BBCSymphony Orchestra به رهبری ی Sir Colin Davis . ساختار و تاویل متن می خوانم. نظریه های زبان شناسی ساختارگراها به نظرم مهم و لازم، اما خسته کننده می آید. دوست دارم زودتر به شالوده شکنی و به خصوص هرمنوتیک ...

صداهای عجیب و غریب. خاک های پراکنده و … یادته؟ Shit! گیتارهای الکتریک، روی صحنه های سیاه. خواب م می آد. شِرّ… مغزم توی دهان م آمد. شبیه خالی شده ام. شبیه سیفون هایی که انگار نه انگار تخلیه می شوند. بی خیال. همیشه کوانتوم مثل فوّاره خودش را هُل می دهد توی ژل هوا. و لاله های روی تاقچه ...

صد روز، سیصد روز، سیصد و شست و پنج روز، هزار و سیصد و شست و دو سال صبر کردم تا آمدی. یک سال شاید ماندی و نماندی… می دانی مدت هاست برای تو ننوشته ام. مدت هاست که نوشته هام طعم درد عاشقی نمی دهند. مدت هاست «گوربافی» ، «گوریده بافی» ، کرده ام. شوریده ام اما. شوریده بوده ...

دست های استاد که بالا و پایین می روند و، دانشجویی که خودش را روی صندلی جا به جا می کند. ۱۰ تا ۲۰ درصد خطا . سیگار برگ چه طعمی دارد! برای روزنامه ی فردا معرفی ی کتاب می نویسم که گفتم شاید این جا هم بنویسم به درد کسی بخورد. سری اول، معرفی ی ” فریدریش نیچه و ...

چند وقت پیش رضا نامی به اتاق مان آمد که عکاس بود و انصافاً هنرمند و اتفاقاً شعرهای خوبی هم می گفت و حیف که فرصتی نبود تا یادداشت شان کنم. چندتایی از flash هام را که خواند از توانایی های تکنیکی و مفهومی ی کارم گفت و این که کاش کارهای طولانی ترم هم ( مثل بی عرضه ها ...

خیلی چیزها خواستم بنویسم برای امشب. آخه امشب شب یلداست. شب تولد مهر (میترا) که تا خود صبح جشن ایرانیان بوده و وقتی اعراب به ایران آمده اند ایرانیان بلندترین شب سال بودن را بهانه کرده اند و … راجع به این ها حرف زیاد داشتم اما یادداشت ” نسل ما یلدا ندارد…” را خواندم و بی خیال شدم. خوب ...