مسعود بُربُر Masoud Borbor

سلام. در این جا شما در واقع با یک داستان طرفید که خیلی واقعی هم نیست. داستانی که طرح و ایده ی از پیش تعیین شده ای ندارد و ممکن است طبق نظر خود شما پیش برود. (این یعنی « پس دست به کار نظر شوید» هر چند که برای خود من خیلی هم مهم نیست) این که می گویم ...

– جلزّ و ولزّ می کرد درخت لیمو که همیشه بوی شهرمان را می داد و اینجا یک عمر کنار دریا نشسته بود. شیره های لزج سیاه از زیر پوست ها بیرون می زد و سُر می خورد وقتی کرم ها خانه های خراب شده شان را می گذاشتند و به برگ های جمع شونده و گنجشک های شکم سوخته ...

خیلی خوشگذران شده بودم. هر روز با بچه ها بیرون هرروز همه می فهمیدند جای تو چه قدر خالی ست. و همه ی عیاشی هام برای آن بود تا بتوانم جای خالی ی یک ثانیه با تو بودن را پر کنم. و همیشه آخرش می فهمیدم چه قدر فکر بیهوده ای . و همیشه هیچ وقت یک لحظه با تو ...

امروز اتاق م را بعد از کلی وقت دوباره دارم کمی جمع و جو می کنم. جالب است هر بار کلی چیز دور می ریزم بی فکر و باز هر بار کلی چیز اضافی برای دور ریختن بی فکر دارم. چیزهایی که شاید بهانه ای برای نگه داشتن شان باشد حتا، اما من همیشه دورشان می ریزم و بار بعدی ...

Photosig

نویسنده می نشیند. Winamp می خواند. نویسنده بازی می کند . موسیقی جیغ می کشد. نویسنده گهگاه می خواند. گهگاه کتاب می خواند. نویسنده نمی نویسد.

«… ایرانیان قبل از اسلام مردمانی بیسواد ، بی فرهنگ و در کل وحشی بودند … در عین حال خود نیز علاقه داشتند که بیسواد باقی بمانند…» آقای دکتر علی لاریجانی رئیس صدا و سیما click here

Photosig

زندگی یک پوزخند آرام است در پس همه چیز…

بی بی دل مبحثی را در وبلاگ ش آورده که برای پاسخ به ان کتاب ها نوشته شده و سخن ها بر زبان رفته است. خلاصه ی سوال ش را این گونه نقل می کنم: چه طور می شه هم آزاد بود هم منضبط؟من همیشه خواستم یک متغیر مستقل باشم نه تابع. از هر چه قید و بند است بدم ...