گردشگریِ جشنواره و بخت ایرانی که خواب است

مسعود بُربُر، روزنامه قانون- جشنواره‌ای که صفت بین‌المللی را پشت سر نام خود یدک می‌کشد باید از ویژگی‌هایی برخوردار باشد و یکی از این ویژگی‌ها هم رونق گردشگری در زمان برگزاری جشنواره است. شهرهای محل برگزاری جشنواره‌های گوناگون فرهنگی و هنری و به ویژه جشنواره‌های حوزه موسیقی و فیلم، در زمان برگزاری، به مقصد اصلی گردشگرانی از سراسر جهان بدل می‌شوند. کن، ادینبورگ، ساندنس، یا برلین فرقی نمی‌کند، آژانس های برگزارکننده تور در سراسر جهان برنامه‌های ویژه‌ای برای زمان برگزاری جشنواره‌ها دارند و نمونه‌ها آن اندازه است و آن‌قدر روشن است که نیازی به گفتن نداشته باشد. حتی جشنواره‌های کوچک فیلم و عکس موبایلی در هنگ کنگ و اروپای شرقی و ارمنستان هم گاه ضریب اشغال هتل‌های محل برگزاری خود را به صد می‌رسانند و برای بازدید از پراگ در فصل برگزاری جشنواره فیلم باید از مدت‌ها قبل شرایط لازم را فراهم کرد.

جشنواره بین‌المللی فجر تهران، با همه شاخه‌های تئاتر، موسیقی و فیلم، چند گردشگر را از کشورهای دیگر به ایران می‌آورد؟ کشورهای دیگر پیشکش، چند نفر از شهرستان‌ها روزهای برگزاری جشنواره را برای تماشای آثار هنری «تراز اول» کشور در تهران سر می‌کنند؟ توریست‌های خارجی دوربین به دست هیچ، لهجه‌های متنوع شهرستانی این روزها در تهران چقدر بیشتر به گوش می‌خورد؟ ضریب اشغال هتل‌ها در زمان برگزاری جشنواره چه اندازه تغییر می‌کند؟ درآمد چند تورلیدر تهرانی در روزهای برگزاری جشنواره فجر متحول می‌شود؟ جاذبه های تاریخی و طبیعی و سایت‌های گردشگرپذیر تهران، بهمن ماه هرسال چقدر شلوغ‌تر می‌شوند؟ موزه‌ها، کاخ‌ها، باغ‌ها، کافه‌ها و هتل ها در روزهای برگزاری جشنواره چه‌اندازه درگیر رقابت با یکدیگر می‌شوند و برای پیروزی بر رقیب به چه تخفیف‌ها و انگیزه‌سازی‌هایی برای مسافران جشنواره رو می‌آورند؟ برای شنیدن پاسخ این پرسش‌ها کمی باید صبر کرد. نخست باید پرسید سازمان متولی گردشگری کشور اصولا به موضوعاتی از این دست اندیشه کرده است؟ و بعد، اگر پاسخ مثبت بود و باورمان هم شد، تازه باید چشم انتظار پاسخ این پرسش ماند که سازمان متولی گردشگری چه برنامه‌ای برای بیداری این بخت خوابیده گردشگری با سر و صدای جشنواره‌ها دارد.