مسعود بُربُر Masoud Borbor

کنار هم نشستن چنین شخصیت‌ها و ویژگی‌هایی از «حفره» داستانی پلیسی معمایی و در عین حال جدی ساخته که هم جهانی زنده و هم ماجرایی پیش‌برنده دارد و کتابی ورق‌برگردان پیش روی مخاطب می‌گذارد...

راوی کورسرخی، چون «مرزنشین» است، افغان‌ها را از فاصله می‌بیند و ایرانی‌ها را هم. اما گاه چونان به درون هر دو نقب می‌زند که گویی از خودت...

🖋 مسعود بُربُر محمد طلوعی، در کتاب تازه‌اش دست مخاطب را می‌گیرد و «زیر سقف دنیا» می‌گرداند و او را با خود به ده شهر جهان می‌برد: به سفر ماهیگیری پدر و پسرانه در رشت،‌ ابتیاع متاع از ساقی‌های نیمه‌شب تهران، تماشای بغاز از وسط کودتای استانبول، جاخالی‌بازی با بمباران دمشق، کافه‌گردی در پاریس و رستوران‌گردی در بیروت، دخمه‌گردی و ...

🖋 مسعود بُربُر مردی چهار دست و پا و توان حرکتش را در جنگ از دست داده و هیچ راه ارتباطی با همسرش به جز چشم‌ها و البته لذات جسمانی‌اش ندارد؛ یک مبل‌ساز که درون مبلی جاگیر شده به نشستن آدم‌ها روی تنش علاقمند می‌شود؛ و مردی که هر روز در آینه صورت برادر دوقلویش را می‌بیند، برادری که به ...

جشن بی‌معنایی، روایتی است که نه پیرنگ داستانی، بل غرابت‌های درهم‌تنیده شخصیت‌هایش آن را پیش می‌برد: چهار رفیق پاریس‌نشین، که در پارک‌ها و آپارتمان‌ها و مهمانی‌ها، با بی‌معنایی هستی، شوخ‌طبعی، تعمق، و سویه‌های متعدد مهر مواجه شده‌اند. رامون که هر هفته برای تماشای نمایشگاهی می‌رود و با دیدن صف بازدیدکنندگان بی‌خیال می‌شود؛ کالیبان، بازیگری شکست‌خورده که در مهمانی‌ها در نقش ...

مسعود بُربُر: روح سرگردان جنگل‌های روسیه، قطاری که سرنوشت دو دلداده دیرین را رقم می‌زند، یک کوتوله‌ی عاشق، مردی که همسرش را در سفر ماه عسل به دلیل برق‌گرفتگی از دست داده، آرایشگری که یک «آشنا»ی دیرین زیر تیغش نشسته و پسرکی که در جمع بچه‌های فامیل بازی‌اش نمی‌دهند. این‌ها و جز این‌ها کتابی کوچک اما بسیار خواندنی از «بازگشت ...

سایه‌ی باد کارلوس روئیث ثافون، نخستین کتاب از مجوعه گورستان کتاب‌های فراموش شده است. پسری در بارسلون دهه ۴۰ میلادی قدم به کتابخانه‌ای افسونگر می‌گذارد و باقی زندگی‌اش تغییر می‌کند. داستانی کاملا سرگرم‌کننده که نثری ساده، در فضایی تیره و رازآمیز (بسیار شبیه طرح روی جلد کتاب، عمدتاً نوآر، گاه با رگه‌هایی از فضای گوتیک) و درگیری‌های پلیسی و معمایی ...

مجموعه داستان «بهت‌زدگی» نوشته پیام ناصر، به راستی شگفت‌زده‌ام کرد. پنج داستان کوتاه خلاقانه، خوش‌فرم، خوش‌خوان و دلچسب. همه داستان‌ها از طنزی ملایم و شیرین در نثر، شیطنت‌هایی دلچسب در فرم، رعایت حال مخاطب در درازا و ضرباهنگ و نسبت درست نقل و نمایش و گفتگو در روایت برخوردارند. در پایان هر داستان پرسشی مبهم و شیرین که بیشتر به ...

رمان «زل آفتاب» نوشته سروش چیت‌ساز، در هم تنیدگی و همنشینی چند روایت شگفت است با ایده‌هایی هراسناک و مبهوت‌کننده، در ساختاری از هم گسیخته. دره‌ای در قلب کویر، جنگلی که درختانش مدام جابه‌جا می‌شوند، تهرانی که به قعر زمین دهان باز کرده، دره‌هایی کویری که از پس هر پیچ آن زمانه‌ای متفاوت به انتظارت نشسته و کاروانسرایی که اربابش ...

مسعود بُربُر: ولادیمیر نابوکوف «چیزهای شفاف» را در ۷۳ سالگی و پنج سال پیش از مرگش نوشته است. اثری کوتاه، کمتر مورد توجه واقع شده (نه تنها در زبان فارسی)، اما به باورم یکی از استادانه‌ترین آثارش، اگرچه بسیار دیریاب و سخت‌فهم. سخت‌فهم نه از این جهت که نثرش سخت‌خوان باشد که به هیچ رو این‌گونه نیست، از این جهت ...