مسعود بُربُر Masoud Borbor
وقتی کتابی را که از آن خوشش آمده بود، تمام کرد، نفس عمیقی کشید، با حسی خوشایند، کتاب را گذاشت روی نیمکت. بلند شد و راه افتاد. چند قدمی که دور شد برگشت و با لبخند نگاهی به کتاب انداخت. کتاب روی نیمکت، انتظار مخاطب جدیدی را می‌کشید. کتابی روی نیمکت پارک، روی صندلی انتظار بانک، روی صندلی‌های یک مرکز ...
متن کامل »