خانه > رسانه‌نگاری > از من در رسانه‌ها > شما نگران اعتبار رسانه نباشید!
شما نگران اعتبار رسانه نباشید!

شما نگران اعتبار رسانه نباشید!

مسعود بُربُر، روزنامه قانون- تصور کنید یکی از همکاران روزنامه‌نگار در یادداشتی که نامش هم پای آن منتشر شده است بدون آن که از فرد خاصی نام ببرد به طور کلی مسئولان را به دلیل اعلام خبر خاصی دروغگو خطاب کند و با الفاظی ناپسند اعتبار آنان را خدشه‌دار کند. بعد بیاندیشید پیامد چنین یادداشتی (به ویژه اگر آن خبر راست از آب در بیاید) برای همکار ناپخته ما و رسانه‌ای که آن را منتشر کرده چه خواهد بود. حالا البته این طور نشده است.

ماجرا از این قرار است که خبرنگاران از تسطیح کامل یک تپه تاریخی در چغامیش دزفول با لودر خبر دادند و پیش از آن که سازمان میراث فرهنگی هیئتی برای بررسی موضوع بفرستد رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان میراث فرهنگی در یادداشتی که روی ارگان خبری این سازمان منتشر شد خبرنگاران را دروغگو خواند. این مسئول محترم که تحصیلاتش در رشته ارتباطات و روزنامه‌نگاری هم بوده است در یادداشت خود نوشت: یکی از تکنیک های عملیات روانی «دروغ بزرگ» است. بر مبنای این تکنیک، دروغ هر چقدر بزرگ‌تر باشد باور کردنش آسان‌تر است حتی اگر دروغی به بزرگی یک تپه چند هکتاری باشد! او در این یادداشت نوشت که یک کشاورز یک تپه ماهور را تسطیح کرده است و از خبرنگاران با کلماتی همچون «تهران نشینان شایعه‌ساز» که «دنبال اغراض شخصی هستند» یاد کرد. در بخش های دیگری از این یادداشت هم جملاتی دیگر آمده بود همچون «ما دروغ می‌گوییم یا شما؟»، «دروغگو دشمن خداست»، «تا سیه روی شود هر که در او غش باشد»، «خورشید هیچ‌گاه پشت ابر پنهان نمی‌ماند» و مردم «به رسانه‌ها بدبین می‌شوند و اعتماد آنها به رسانه‌ها از بین می‌رود یعنی همان چیزی که الان اتفاق افتاده است.»

سرانجام با فشار رسانه‌ها هیاتی از باستان‌شناسان و بازرسان به دزفول رفتند و مشخص شد تپه تسطیح شده قدمت چندهزار ساله دارد و نیروهای سازمان میراث فرهنگی با دریافت مبلغی پول مجوز تسطیح آن را صادر کرده بوده‌اند و افراد خاطی هم به لحاظ سازمانی محکوم و به مراجع قضایی معرفی شدند اما مدیر روابط عمومی سازمانی که رئیسش هم پیشتر «هیاهو» و «جنجال» را به خبرنگاران نسبت داده بود، بابت هیچ یک از الفاظ زشت و اتهامات ناپسندی که به خبرنگاران نسبت داده بود عذرخواهی نکرد و در یادداشت دیگری با عنوان «آینده روشن روابط عمومی کشور» از «مشکلی اساسی»، یعنی «ارتباط نه‌چندان دوستانه روابط‌عمومی‌ها با رسانه‌ها» گلایه کرد.

حالا به سوال اول یادداشت برگردیم. بر اغلب خوانندگان پوشیده نیست که اگر یکی از همکاران ما با چنین الفاظی به سراغ یکی از مسئولان رفته بود، حتی اگر دولت تدبیر و امید بر اساس رویه اعتدال و مشی خطاپوش خود دست به شکایت نمی‌زد احتمالا روزنامه‌نگار و روزنامه مربوطه مورد شکایت مدعی‌العموم واقع می‌شدند.

البته خبرنگاران باجنبه‌تر و دردکشیده‌تر از آنند که از کسی که دیر یا زود باید خبر تودیع او و معارفه جانشینش را بنویسند شکایت کنند و صدالبته که پایان ماجرا نشان داد خبرنگاران خود می‌دانند از چه منابع و با چه روش‌هایی خبر دریافت کنند که اعتبارشان زیر سوال نرود اما دکترای علوم ارتباطات ما نباید از یاد ببرد که با رفتار نادرست خود اعتبار روابط عمومی سازمانی را زیر سوال برده است که ریاست آن عنوان معاونت رئیس جمهور را داراست.

خبرنگاران نه نیازمند عذرخواهی مسئولی در این جایگاهند و نه این عذرخواهی تاثیری بر اعتبار آنان خواهد داشت اما بدون شک چنین رفتاری باعث می‌شود که رسانه‌ها و مردم برای سازمانی که روابط عمومی آن در دستان دکترای محترم علوم ارتباطات داستان ماست اعتباری قائل نباشند و برای کسب خبر به منابع دیگر رو بیاورند.

یادداشت درباره ضیایی‌پرور و چغامیش

یک نظر

  1. آن تپه یک تپه ماهور بوددراین منطقه کسانی هنوزهستن که با کاوش گران خارجی کارکردن.تپه های باستانی سالم هستن

پاسخ بدهید

ایمیلتان منتشر نمیشود

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

رفتن به بالا