سگ کشی: زوزه‌های انسانی، کلمه‌های حیوانی

مسعود بُربُر، روزنامه قانون- ضجه می‌زند حیوان. زوزه می‌کشد. از درون می‌سوزد. پاهایش را بالا می‌گیرد، خودش را به زمین می‌مالد، تنش را بالا و پایین می‌برد، ناله می‌کند و دوباره فریادش بلند می‌شود. صدایی، صدای آدمی، روی تصویر می‌آید که محکم بگیر محکم، محکم، و صدای دیگری می‌گوید یکی دیگر بزن. می‌زند. توی ماهیچه پای عقب حیوان می‌زند. سگ، وق می‌زند. بعد، از شدت سوزش به نفس نفس می‌افتد. از زوزه کشیدن خسته می‌شود. هم خودش و هم صدایش می‌افتد و دقیقه‌ای آرام می‌گیرد اما چند ثانیه نگذشته دوباره با صدایی که طعم پاره شدن حنجره دارد از جا بلند می‌شود. دنبال خود پاهای عقبش را روی زمین می‌کشد. صدای روی تصویر می‌گوید این را نزدی‌ها. توله سفیدی زیر دست و پای سگ می‌غلتد. دست‌هایی دستکش‌پوش، توله را، از یک دست و یک پا آویزان، بلند می‌کند و سرنگ را در ماهیچه حیوان فرو می‌کند. توله عربده می‌کشد. دست صاحبان صدا با دستکش پوشیده شده تا خدای نکرده در اثر تماسی ناخواسته با حیوان، نجس نشود. [هنگام نوشتن این قسمت باید کلماتم را مهار بکنم. بارها می‌نویسم و پاک می‌کنم: خشم و درماندگی، می‌دانید؟] صدای ضجه‌های حیوان از شدت درد، انسانی می‌شود و همین هرکه به نوعی در ماجرا مسئول بوده را به تبرا وادار می‌کند. فیلم سگ‌کشی همه جا پخش شده است و مردم شماره شهرداری شیراز را به یکدیگر پیامک می‌کنند تا برای اعتراض زنگ بزنند.

به گفته فعالان حقوق حیوانات در شیراز، این «اقدام»، توسط پیمانکاران شهرک صنعتی شیراز انجام گرفته است. پیمانکارانی که در ازای تحویل لاشه هر سگ، ۱۵ هزار تومان دریافت می‌کنند و حتی از سوزاندن جسم نحیف یک توله سگ با اسید و سم هم دریغ نمی‌کنند. قاسم اکبری، شهردار منطقه ۵ شیراز در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفته علی‌رغم واقع بودن شهرک صنعتی شیراز در محدوده شهرداری منطقه ۵، شهرک‌های صنعتی تحت نظارت سازمان پسماند اداره می‌شوند و مسئولیت کشتار سگ‌ها در این شهرک‌ها به عهده شهرداری نیست. اما مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری شیراز، روح‌ا …خوشبخت، می‌گوید شهرک‌های صنعتی به هیچ وجه تحت نظارت شهرداری و یا سازمان پسماند نیستند و هر شهرک به طور مجزا توسط مدیر مربوطه اداره می‌شود. او «کلیپ» را نیز ساختگی خوانده است. اما آقای «خوشبخت» نمی‌گوید که چه کسی و با چه انگیزه‌ای هزینه ساخت این «کلیپ» ساختگی را پرداخت کرده است. آقای «خوشبخت» توضیح نمی‌دهد این ضجه‌های انسانی که روی کلیپ ساختگی گذاشته شده با چه تمهیدی و از چه حنجره‌ای تولید و صداگذاری شده‌اند. مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری شیراز، خوشبخت است که نه مردم نشانی یا شماره همراهش را دارند و نه صدای ضجه‌ها و نه تل جنازه سگ‌های روی هم تلنبار شده که برای لحظاتی در گوشه تصویر نمایان می‌شود، خم به ابرویش نمی‌آورد. البته آقای خوشبخت، اگر بعد از خواندن این جملات قصد شکایت از کسی دارد، باید به سراغ کسانی برود که هم صدا و هم تصویر صورت ماسک‌زده‌شان در فیلم هست و گلوی دردآکند جانداران سرزمین ما را از ضجه‌ها پاره کرده‌اند. سرزمینی که زمانی دور، سنگین‌ترین مجازات در آن از آن کسی بود که درختی را بریده باشد، یا به سگی غذای بد داده باشد. سرزمینی که مردمانش هرماه، به ستایش طبیعت برمی‌خاستند، نه به قصد نابودی آن. سرزمینی که حالا مردمانش، با دیدن این تصاویر، دستِ بالا، سر را میان دست‌ها می‌گیرند و چشم‌ها را می‌بندند. پس تعریف جریحه‌دار کردن افکار عمومی دقیقا چیست؟ مدعی‌العموم، امروز، کجاست؟