آجر

خیال های پوسیده. صندلی های خیس. خورشید های گور به گور شده ی مفلوک. تا همین الآن خواب ندیده ای؟ دِ ، بیا. صدای خاک می دهد. هستی؟ پات را از توی تناول رد کن، شکم ت پاره می شود. آجر!